Vergeven is ook loslaten van de pijn en het verdriet.
Vergeven draait om jou en niet om de dader. Wacht dus niet op excuses – dan leg je de macht bij de ander.
Besef dat je een keuze hebt. Je hebt geen macht over de handelingen van anderen, dus spaar jezelf de moeite. Maar je hebt wel macht over je eigen handelingen en ook je gedachten en emotie. Je kunt ervoor kiezen dat je de pijn niet meer herleeft en verder gaat met je leven. Jij hebt deze macht. Je hoeft alleen maar te leren hoe je deze macht kunt uitoefenen.
“ik wil vergeven, maar…”
Hoe vaak hoor je dit niet? Hoe kan je wel vergeven maar niet vergeten? Als je vergeeft vanuit je hoofd, die zegt: vergeven MOET!!!! Vergeven omdat het MOET werkt niet. Als je zegt te vergeven maar je vergeet het niet, dan heb je het niet emotioneel vergeven, allen je hoofd heeft bepaald. Vergeven is loslaten van pijn, verdriet, boosheid en dan de ander een nieuwe kans geven.
Vergeven MOET niet.
Om te vergeven moeten we de pijn niet meer ontvluchten of ontkennen maar accepteren en verwerken, en dat betekent echt loslaten.
Om te vergeven moet je jezelf (even) kunnen loslaten, en je kunnen inleven in het leven van de ander, en kunnen voorstellen dat jij die fout zou kunnen maken. Hoe meer je beseft dat je zelf die fout zou kunnen maken, (als je in andere situatie zou zijn geboren, andere kansen en perspectieven had) hoe makkelijker je een ander kan vergeven. En om dat te kunnen moet je je eigen menselijkheid erkennen; je moet erkennen dat je zelf emoties voelt, en de invloed van emoties erkent.
Vergeven
(klik op “Vergeven” voor de gehele tekst)